Pozytywne uzależnienia

Posiadając kompulsywny typ osobowości mogę sprawić, że cecha ta będzie raczej pracować dla mnie niż przeciwko mnie. Mogę rozwinąć w sobie nawyki – pozytywne uzależnienia - które będą czyniły moje życie pełniejszym i piękniejszym. 

Przykładem pozytywnego uzależnienia może być program dwunastu kroków. Przyzwyczajam się do układania sobie planu żywienia czy określonego, wolnego od zagrożeń zachowania, a także do uczestniczenia w spotkaniach grup wsparcia, wykonywania telefonów i życia programem. Uzależnienia negatywne - kompulsywnego jedzenia, substancji chemicznych czy innych obsesji – zamieniam w pozytywne - zaangażowanie się w program dochodzenia do zdrowia, w abstynencję i trzeźwość.

Także inne czynności, które wykonuje regularnie, mogą mieć charakter pozytywnych przyzwyczajeń. Codzienne ćwiczenia gimnastyczne mogą stać się dla mnie zdrową rutyną. Interesujące hobby oraz kreatywne wyrażanie samego siebie mogą stać się rutynową częścią moich codziennych zajęć. Wybierając aktywność która ma uczynić moje życie pełniejszym, staram się wykonywać ją w miarę regularnie tak długo, aż stanie się dla mnie drugą naturą, używając moich tendencji do uzależnienia się po to, żeby podbudować się i wzmocnić zamiast osłabić i zniszczyć.

Panie, dziękuję Ci za pozytywne uzależnienia, które mi dajesz.

I jeszcze jedno: Ten kto najmniej wie, najwięcej przypuszcza. - Thomas Fuller

Jak okropnie czułem się w czasach, kiedy udawałem że coś wiem, myśląc że wszyscy inni to wiedzieli – i co było wtedy ze mną nie w porządku? Wszyscy wiedzieli co? Jak dobrze się czuć, wspaniale  żyć i wyglądać, oraz jak być szczęśliwymi?

Dziś nie posiadam żadnych odpowiedzi. Wiem, że rozwiązania przychodzą same, kiedy ich potrzebuję od Siły Wyższej, i że moje życie możliwe jest wyłącznie poprzez prawdziwy cud abstynencji i trzeźwości - dar Boży dla mnie, człowieka który zdecydowanie sobie na nic w życiu nie zasłużył. To wiem na pewno, w dniu dzisiejszym - i tylko w dniu dzisiejszym.

Na dziś: Co wiem na pewno to, że jestem człowiekiem uzależnionym od kompulsywnego jedzenia, wielu substancji chemicznych i zachowań uzależniających, a moje dalsze życie i zdrowie psychiczne, fizyczne, duchowe i emocjonalne zależy od codziennego oddawania i zawierzania wszystkiego co mam Sile, która jest większa niż ja sam, a którą nazywam Bogiem.

Dodatkowo: Ludzi można oceniać raczej poprzez pytania które zadają, niż poprzez udzielane przez nich odpowiedzi. - Volter

Ludzie uzależnieni lubią dużo mówić. Czasami przyczyną jest długotrwała samotność i szukanie towarzystwa za wszelką cenę. Czasami próbują coś ukryć. Mówienie bez przerwy może też być dobrym sposobem na unikanie trudnych pytań czy słuchania i udzielania przemyślanych odpowiedzi.

Wszyscy musimy mówić, komunikować się w jakiś sposób, lecz potrzebujemy także okresów ciszy. Tylko w ciszy mogę przyjrzeć się samemu sobie i mojej pozycji we wszechświecie, a także dowiedzieć się rzeczy które chcę czy powienienem wiedzieć.

Program dwunastu kroków daje mi szansę na spotkanie w grupie wsparcia, wyciszenie się i posłuchanie tego, co mają do powiedzenia inni. Kiedy ktoś mówi, mogę się bardzo dużo nauczyć po prostu słuchając, lub w myślach formułując pytania, które mogę zadać później - bo dobre pytanie warte jest tysiąca nieprzemyślanych słów.

Spróbuję się wyciszyć w tym tygodniu i pomyśleć o tym, czego dowiedziałem się sam o sobie i otaczających mnie ludziach. Z pewnością wzmocni to moją trzeźwość i służbę innym.

Pionierom: …jest to program na życie, który pracuje w każdych, nawet bardzo trudnych warunkach. - Wielka Księga AA

Po jakims okresie życia programem dwunastu kroków stwierdziłem, że pomaga mi on znakomicie w tym, żebym zachowywał abstynencję i nie praktykował uzależnień. Zacząłem równocześnie zastanawiać się, czy programa ten może z równą skutecznością działać w przypadku różnego rodzaju problemów życiowych, nie związanych z moimi uzależnieniami? Miałem mnóstwo wątpliwości. Po jakimś czasie dostałem odpowiedź. Straciłem pracę, osoby którym ufałem i kochałem oszukały mnie lub odeszły, zacząłem mieć szereg problemów zdrowotnych i finansowych – a wszystko to zdarzyło się w dość krótkim czasie wtedy, kiedy już przez dość długo starałem się żyć w trzeźwości…

Przetrwałem dzięki chodzeniom na spotkania grup wsparcia, rozmowach z podobnymi do mnie, uzależnionymi ludźmi i służbie innym. Program dwunastu kroków nauczył mnie, że zamiast czuć się przytłoczony nadmiarem moich problemów, powinienem próbować raczej je akceptować, i zrozumieć poprzez nie moje życie w miarę jak go doświadczam.

Abstynencja od kompulsywnego jedzenia to trzy posiłki dziennie, z życiem które toczy się pomiędzy nimi. Abstynencja od alkoholu, narkotyków, hazardu i pożądania to unikanie „pierwszego kieliszka”.

Nie chcę nauczyć się tego, jak mam jeść po to, żeby schudnąć, ani jak mam pić po to, żeby nie robić głupot. Zamiast tego chcę żyć w trzeźwości przez resztę mojego życia.



Positive Addiction

Since we seem to have addictive types of personalities, we can make this characteristic work for us, rather than against us. We can develop life-enhancing habits—positive addictions.

The OA program is an example of positive addiction. We become habituated to writing down a food plan, attending meetings, making phone calls, working the program. We replace the negative addiction to compulsive overeating with a positive commitment to abstinence.

Other activities which we perform regularly take on the character of positive habits. Exercise is a healthy routine. Hobbies and creative self-expression can be habitual parts of our daily schedule. Whenever we choose a life-enhancing activity and perform it regularly until it becomes an ingrained habit, we are using our addictive tendency to build ourselves up rather than tear ourselves down.



Thank You, Lord, for positive addictions.



Quoted from the app Food for Thought.

Find recovery resources at Hazelden.



Arek Grochowski